Vr. 29 april 2011, Zandvoort aan Zee.

LEN IS NU EEN VAN HEN..

Het zijn verwarrende dagen.

Dagen van behagen.

Dat het de Hare Majesteit heeft behaagd.. Het is maar net hoe haar hoed staat. Ze deelt hier en daar wat uit aan bijvoorbeeld een schavuit als Seedorf. Braaf naast Berlusconi.

Dagen van trouw, hoop en kijkcijfers.

Dagen van gedeelde kijkbuis-vreugde.

Dagen van even geen Lybie, Syrie en schiet mij maar lek.

Dagen van pracht en praal, de holy graal en prins gemaal.

De wanhopige wereld schreeuwt om een sprookje dat nu eens goed afloopt.We willen massaal huilen van blijdschap, delen in feel-good. Mag het een keertje.

Dat ze niet gewoon met z’n tweeën op een wit paard gaan zitten Wil en Kate, dat snap ik niet.

Of als piloot en stewardess verkleed, gewoon even keet.

“Doe iets!” denk ik dan.

Waarom moet het allemaal zo stiff.

De hele wereld kijkt mee en dan zo’n korte kus. Hij had haar toch op z'n minst kunnen nemen daar op het balkon.

Dat kan nooit lang stand houden, denkt de kijker thuis. Die wil passie.

Ook geen traan gezien.

Dat doet Maxima echt veel beter.

Maarja, je zou ook met Willem Alexander moeten trouwen. Daar ga je best van huilen. En nog erger: Bea als schoonmoeder erbij.

Kijk Katie laat zich heus niet kisten door die stijve schoonouders, Katie is een dondersteen, dat zie je meteen.

Die denkt: So what?

En zolang je niet met Henry de VIII bent getrouwd ben je redelijk zonder kopzorgen. Dat je kop er niet afgaat he ook al heet je Catherine.

Het zijn verwarrende dagen.

Al die royalty’s.

Zo kan het zomaar inene gebeuren dat een doodgewoon, degelijk, onopvallend typ van je koor, op zich nouja..niks bijzonders, ze tennist en golft en zingt aardig en ze heeft enorme kuiten en steunzolen..dat zo iemand dan uit het niets een lintje krijgt van de Hare Majesteit, omdat dat haar heeft behaagd. Ja ze kent Len ook wel hoor van die keer met de Indiëherdenking.

Dan sta je toch raar te kijken.

Want Len is nu een van hen.

Len is nu een lid van de Orde van de Oranjes en dat is helemaal in orde. Want Len is nu eens iemand die zonder franje, puur onbaatzuchtig en dienend, vrijwillig en zeer nauwgezet gedurende 25 jaar ons Malle Babbe koor secretarieel dirigeert. Het is ook een behoorlijk secreet..ehh..scheet.

“Als ik hier koning was, kwam er een lintjesregen..

Maar wie tot nu toe, de allerhoogste lintjes kregen,

Die kwamen niet eens meer in de krant..

Ja voor die meiden die zwakzinnigen verplegen

Zou ik de hoogste onderscheiding overwegen

Iets heel bijzonders in de adelstand

Als ik de koning was van Nederland..’

(W.Wilmink)

Het leuke van deze day of Hope and Glory is dat de liefde regeert! Dat de inzet van mensen als Len gehonoreerd wordt met een uitgesproken woord en oorkonde van dank met een mooi lint op de koop toe. De manier waarop dit in scène is gezet geeft een hoop voorpret. Iedereen gunt het Len. Len, die altijd alles regelt voor onze optredens heeft ook nu van te voren de locatie nauwkeurig bekeken en de koffie en champagne geregeld. Zij heeft er als doodgewoon koorlid tussen gezeten, zich van geen kwaad bewust…en toen haar familie binnen kwam stromen en iedereen begon te glimmen naar Len, viel het kwartje.

Dan stellen wij de vraag met Mart Smeets: “Wat ging er toen door je heen..?”
” Een zwaard.

Ja en..toen ik de kinderen en Rob zag kreeg ik het in de smiezen..”

Ze is ook niet een van de slimste van het koor, ze had niks door.

En dan zingen wij haar blijmoedig en hartgrondig toe onder leiding van Leen, ook zo een met een orde, maar van een andere orde. Ik weet niet precies hoe het zit want we hebben ook een Commandeur op het koor. Wij zijn van alle rangen en standen. Leny neemt de regie van de burgemeester, die het echt niet slecht doet voor een burgemeester zonder ambtsketting, kordaat over en we zingen de nieuwbakken lintwormen toe in de regen van koninklijke zegen.

 De verslaggever ter plaatse heeft “ nog nooit zo’n feest meegemaakt met een lintjes ceremonie”.. en dat ligt aan ridder Leny.

De zin..’wees blij met je lint en doe verder gewoon’, typeert wat mij betreft de hele sfeer, die van blijdschap en anarchie. We toasten en stoten een Driewerf Hoera voor de koningin uit:  Lang leve de monarchie, lang leve de liefde, lang leve de sprookjes..

En als zij niet gestopt zijn met keten dan ‘Katen’ zij nu nog.

Ps; Vermist: Ambtsketting van Zandvoortse burgemeester, waarschijnlijk in het zand verloren.Uiterlijk: Zwaar, zilverkleurig met grote schakels. Zoeken met metaaldetectors wordt aanbevolen.