BURGEMEESTER BERNT is zijn ketting kwijt

en dat is geen Sprook

je ziet dat hij verdriet heeft..

ook al is hij vandaag een beetje jarig als burgervader van Haarlem dat  bijna net zo oud is als zijn Spaanse vriend die wel een ketting om heeft

maar die zie je hier niet want z'n baard hangt ervoor..
...en hij leest voor uit het Grote Rode boek ..
dat vandaag officieel gepresenteerd wordt en waarin staat: SINTERKLAAS BESTAAT.

De kijker thuis denkt nu: Die Sint zal de gestolen ketting wel uit zijn zak toveren..en burgemeester Pop, die er ook is vindt het een groot gemis..er hangt ook een schakel van hem aan..een persoonlijk gesmeed zilveren stukje ..wat moet iemand ermee? TERUG DAT DING! Ik wil mijn ketting wel voor een avond afstaan maar er is me al een dame voor die van sierlijke gouden papieren krullen een ketting geregen heeft, erg mooi. Die van mij is van peperclips en steekt toch een beetje armzalig af tegenover de gouden glans van de Gravenzaal..

En de wethouder van cultuur krijgt een mooi Haarlemse Sprokenboek  van Sint en hij hoeft nog geeneens op schoot en Hilde de Haan heeft het meeste gedaan samen met Willemien Spook..en zijn erg trots!

Ze hebben er ook speciaal de kaarsen voor aangestoken in de Gravenzaal, en dan heb je meteen sfeer.

En om het nog leuker te maken komt er een musical groepje van aardige meisjes die frivole bewegingen maakt en waar ik even de aansluiting mis omdat ik denk: waarom dit? Maar waarschijnlijk is een van de meisjes een dochter van.. en dan snap ik het wel weer.

Ze dragen ook zonnebrillen tegen het felle kaarslicht.

En omdat het nu wel heel levendig is geworden is het tijd voor een fikse lezing over Haarlem met veel jaartallen en geschiedkundige feiten.
Daar worden we ook erg blij van.

 Uits mijter , om maar in de sfeer te blijven van de Sint, van de avond en altijd goed voor een stuk vrolijkheid en ontspanning: Het Ampzinggenootschap...
met een 'Haarlems lied, een Droste lied en een Schep- vreugde- in- het- leven- lied' speciaal ook voor de burgemeester om hem een hart onder de ketting te steken.

En als ze niet gestopt zijn met zoeken, zoeken zij nu nog.

foto's : Jacques de Jong.

19 november 2011, Westwoud, De Schalm


JOOP VISSER 30 JAAR IN WESTWOUD

Kees en Annie Ooteman:
“Het was november 1981 toen we als jonge organisatoren onze grote held Joop Visser naar Westwoud haalden voor een optreden in de Lindeboom. Toen al een artiest die zijn sporen in de Nederlandse kleinkunst reeds lang verdiend had.
Hij veroverde het publiek met nummers als "de journalisten", "de paus" en "de meisjes van de Rijp". Nu 30 jaar, tientallen optredens in Westwoud en honderden liedjes later, is hij nog steeds een sterke persoonlijkheid die met zijn actuele repertoire van begin tot eind weet te boeien. We zien hem graag in de Schalm en aangezien we Joop Vissers Theaterdirecteurentest goed hebben doorstaan, denken we dat dit wederzijds is. Sinds april 2006 treedt Joop Visser bij ons op als duo samen met Jessica van Noord. Op het podium zingen ze gewoon de liedjes van Joop maar dan tweestemmig, en dat klinkt fantastisch.

Vier het feest mee van 30 jaar Joop Visser in Westwoud!”

En feest is het in de stampvolle Schalm, waar dagelijks het hele leven voorbij komt. Eerder die middag is er nog dienst gedaan voor een begrafenis terwijl in een zaaltje boven een meidenvoetbalteam haar beste beentje voor zet als zwarte piet. Een koppie doen of een kopstoot, een keutje of een kaartje, een mooi concert bezoeken.. het kan allemaal. Er wordt gelachen en gehuild in de Schalm. En gehuild van het lachen. 


Zo ook vanavond bij het optreden van de legendarische liedjeszanger Joop Visser met zijn duo deel Jessica van Noord. Joop Visser komt al 30 jaar in de Schalm en er zijn vanavond ook mensen bij van dat aller eerste uur, toen Joop zijn krullen nog had.  Kees Ooteman kent Joop’s werk nog beter dan hij zelf en bestempelt hem met Stip! als :” De beste liedjesmaker die dit land heeft en ooit heeft gehad.” Om dat te eren en te vieren hebben de beide Ootemannen een monument opgericht in de Schalm. Een natuurstenen plakkaat aan de artiestenwand waar op staat:

JOOP VISSER PODIUM.

Ga er maar aan staan, zeer eervol en verrassend. Joop Visser heeft in zijn hele carrière weinig eerbetoon ondervonden van de gevestigde orde. Zowel de theaterwereld als de media hebben hem nooit openlijk gewaardeerd en geprezen, behalve dan een vakman als Jan Rot die tot twee maal toe de Okapi-liedprijs voor een jaloersmakend lied heeft toegekend aan Joop & Jessica. En nu is er dus een JOOP VISSER PODIUM in de Schalm.!

Het wordt een mooie avond met een reis door de tijd. Liederen die hier door de jaren heen zijn gespeeld maar uiteraard ook veel nieuw spul. Immers Joop Visser is er en blijft een maker en hij volgt samen met Jessica graag de actualiteit. In de maatschappelijke en politieke serie komen liederen voorbij die inhaken op de crisis..” Grieken kunnen in de winter best wat extra voer gebruiken” of het ‘ Rotterdams Bedriegers Collectief ‘ en over de graaimentaliteit die toch van alle tijden is: “Jan de Manager”, een klassieker evenals "Heineken is een harddrugdealer.'  Met :”Doe eens normaal man!’ spiegelt het duo de armzalige toestand in de Tweede kamer met ‘dat juffie met die hamer’ , het geen menig lachsalvo oplevert in de dampende Schalm. De gesproken teksten tussendoor en sketch over de Politieke Partij voor Dementerenden zijn hilarisch, snijden hout, actueel (Cruyff of van Gaal? Euro of Mauro?) en vooral herkenbaar.

Tegenover alle scherpte en vileine humor staat een poëtische en tedere romanticus die met zijn gevoelige liedjes en vertellende stem fraaie beelden oproept. ‘ De Schemering’ is zo’n juweeltje evenals de ‘Winkel’ en het nieuwbakken liefdesduet: " In de teringherrie van de discotheek". Tweestemmige prachtige ballades. De West Friese serie mag hier niet ontbreken..Dat de ‘meisjes van de Rijp’ de mooiste meisjes zijn willen ze weten en dat West Friese mensen aardige mensen zijn maar te hard rijden en teveel drinken dat weer niet.
Meezingen gaat spontaan en voluit op ' je moet je moed niet laten zakken'..

" Het weer is weer eens pestkoud
Als je door de mest sjouwt
En denkt straks gaat ook de rest fout
Oh, was ik maar..bij Kees en Annie."

 Het is een geweldige sfeer die van nu en weleer als het concert afgesloten wordt met een heel oud lied: Dat van de Cipier..’tierelelierelier!” galmt de Schalm. Mooie bloemen voor Joop & Jessica en de jubilaris tracteert van zijn salaris het sympathieke publiek op een drankje.
Omdat de waardering duidelijk van twee kanten komt heeft het succesvolle duo ook voor de gastvrije Annie en Kees Ooteman een getuigschrift ingelijst met het predikaat”

Goud in Westwoud

HAARLEMSE SPROKEN

Even een reclameblokje.. 'HAARLEMSE SPROKEN'........................BESTAAN!

http://www.architext.nl/haarlemse_sproken.html

.....op de foto met het kersverse boek bij boekhandel de Vries naast Jacques de Jong, medeauteur..en ouwe Volksknar.

Erg leuk om zo'n gezamenlijk project te lanceren vooral voor de initiatiefnemers die daar al 4 jaar mee bezig zijn..! BRAVO!

Als toerist door m'n eigen stad gewandeld en verrassende verhalen gehoord..Haarlem zal nooit meer hetzelfde zijn..Grimm is er niks bij...wat ik je bromm.

En dan ontmoet je bij zo'n gelegenheid zeer inspirerende, gedreven en bezielde Haarlemse zielen..

Hilde de Haan, Maya Plas, Lot, Jacques de Jong, Willem Brand van de krant, Nico van den Raad, Daan Zuidweg en last but not least..Willemien Sp(R) ook...

(foto's jacques de Jong)

Kortom...Het boek Haarlemse Sproken gaan we allemaal kopen..

Jessica van Noord uit Haarlem Noord schreef het verhaaltje
" Daar bij die molen..' speelt zich af op een steenworp afstand van haar huis en daar is het echt niet pluis..

DAAR BIJ DIE MOLEN……….

     - Rillingen he!'

     - Hoe is het mogelijk..'

     - Je gelooft het toch niet, he..'

     - Ongehoord…''

     -  Het zal je toch gebeuren..'

- Inderdaad, het zal  je maar gebeuren.

- Maar misschien is het maar beter zo

-         Hoezo?

-         Dat het uitkomt…

-         Het kon ook niet zo doorgaan met die praktijken.

-         En het ziet er zo mooi uit, dat plekje..romantisch..op een eilandje..

-         Eigen boomgaardje..

-         Een plaatje..

-         Dat is het ‘m nou juist! Daarom kon ze zo haar gang gaan . Geen hond die er lucht van kreeg.

-         Zou het…? Tja..’t zou kunnen..

-         Zo is het maar net

-         Je weet het niet he..

-         Nee, zeker weten doe je het niet

-         Wat kun je je je er toch op verkijken ..

-         Tjongejonge..Bizar hoor, zo vlak onder je neus.

-         Het blijft mensenwerk ..

-         Het is niet anders

-         En dan zoooo dichtbij..

-         Zo, om de hoek! Weerzinwekkend.

-         Het is gewoon een monster!

-         Ja dat blijkt..

-         Ik heb het altijd al gedacht hoor.

-         Ze heeft iets van een heks.

-         Je meent het..

-         Serieus!

-         Je gunt het je ergste vijand niet

-         Inderdaad

-         Niet te filmen.

-         Je reinste horror..brrrrr

-         Geen mens die dat gelooft.

-         Waar een mens toch toe in staat is he..tsssssss..

-         Maar je moet het ook van twee kanten zien he

-         Van twee kanten?

-         Van twee kanten

-         Je kan beter zeggen, van vier kanten. Die wieken..wat ze daar ook mee deed..

-         Gruwelijk!
Ja en dat schoeprad..

-         Al die draaiende delen..

-         Ze heeft ze eindeloos gemarteld voor ze ze opvrat.

-         De ratten lusten er geen brood van.

-         En die smerige zwarte rook altijd uit dat bijkeukentje..

-         Brr, arme donders.

-         Een nachtmerrie.

-         Voor die ouders..

-         Het zal je kind maar wezen.

-         En die arme man van d’r.

-         Die heeft ze ook..

-         Ja, daarom had ie ook maar een been.

-         Kon ie de benen niet nemen.

            Je hoort het maar van een kant

-         En al die eenden in de vijver..

-         verkracht!

-         De jonge stieren in de wei..

-         geslacht.

-         Het schaap op het dijkje

-         Arm schaap…helemaal alleen huilend op een steen

-         Alles en iedereen…heeft ze..

-         Niets bleef gespaard.

-         Uiteindelijk heeft ze ze…. allemaal vermalen..

-         Hadden we maar beter opgelet.

-         Maar je doet er zo weinig aan he

-         Het is ook onmacht

-         Je staat machteloos ja

-         Zoals je het zegt

-         Nou

-         Ik weet wel

-         Ja..?

-         Met de kennis van nu..

      -    Tja, achteraf

-    Je praat er niet over he

-         Ik zou niet durven

-         Geheim natuurlijk

-         Geen mens hoort er iets over van me.

'KASSA' IN CASCA!

Jessica en Joop, een bijzonder stel!

1/ 1

volgende >

>

||

< vorige

'WIJ ZIJN ER NIET OM HET PUBLIEK TE BEHAGEN..'

Heemsteedse courant, door Carel le Brun

HEEMSTEDE - Oude rot in het vak Jaap Fischer treedt sinds 1976 op onder zijn eigen naam Joop Visser en doet dat sinds acht jaar met veel succes met Jessica van Noord. Vijf november treden zij op in Casca de Luifel in Heemstede.

Beide Haarlemmers zongen in het koor Haarlemmer Olie onder leiding van Lenie van Schaik. "Ik moet toegeven dat ik in eerste instantie onder de indruk was van Jessica's prachtige blauwe ogen," aldus Joop nippend aan zijn thee in de serre van het Carlton in Haarlem, "Maar haar stem viel mij ook direct op. Onze stemmen kleuren goed bij elkaar en dat gaf de doorslag voor onze samenwerking." Die leidde tot het huidige succes.

Jullie staan geafficheerd al chansonniers, maar dekt dat de lading wel? "Muzikaal cabaret," licht Jessica hun optreden toe, "Zo omschreef iemand ons optreden en ik denk dat die typering recht doet aan ons programma. Wij brengen liedjes, die vaak actueel en scherp zijn en er worden verbindende teksten gesproken die ergens over gaan."

Doe normaal

En actueel zijn ze. Een nummer als Doe eens normaal man refereert aan de recente uitspraken van Wilders in debat met Rutte. Ook de Kamervoorzitter krijgt er van langs in dit nummer.

In 2005 en in 2007 ontvingen zij de Okapi liedprijs voor respectievelijk In de Schemering en Twee Monniken. Een prijs in 2004 ingesteld, toegekend en uitgereikt door Jan Rot (zanger, liedjesschrijver en vertaler) voor een Jaloersmakend lied. Joop en Jessica bevinden zich daarmee in het gezelschap van Daniël Lohues aan wie de prijs in 2006 werd toegekend.

Behagen

Hoe maken jullie de keuze van jullie repertoire voor een voorstelling? "Wij houden wel rekening in welke omgeving wij optreden, maar wij zijn er niet om het publiek te pleasen. Natuurlijk willen wij het publiek vermaken, maar wij brengen wat wij willen. In de kleedkamer en zelfs op de podium brengen wij nog veranderingen aan in het programma."

Hun nieuwste cd Voor Thea en Ben verwijst naar de ouders van Jessica met liedjes als Sex met dieren, Kanker, Boer zoekt vrouw.

Nieuwsgierig? Wie het verrassende programma wil zien: zaterdag 5 november 2011, Casca in de Luifel, Herenweg 96, Heemstede. Zie: http://www.casca.nl/.


Dat was dan een volle bak in Casca..!

Heeeerlijk opgetreden voor een enthousiast publiek. Beetje thuiswedstrijd. Drie minuten rijden van de Wagen- naar de Herenweg. We branden een kaarsje in de naastgelegen kapel..mooie traditie..even stil staan..Prettige sfeer, goeie technici en erg aardige programmeur, Adriaan die wij ontmoet hebben in Griffioen. We voelen ons zeer welkom en..we kunnen hier over twee jaar weer spelen.."Laten we er een traditie van maken", klinkt Adriaan enthousiast.

Nieuwe liedjes voorin, beginnen met het breekbare ' een enkele keer ontmoet ik je weer..' veel romantiek en humor met de 'pincode', ' Taukiau'  en 'geen vrouw windt mij meer op' , onderbroken door de meer filosofische liederen over de 'Zwerver', 'Je ziet de zon' en een ommage aan Rijk de Gooiert op z'n Utregs woar....

Joop zong dat vroeger wel in Vredenburg....vonden ze praaaachtig! Ik ken het lied niet en probeer een paar woordjes mee te zingen, het refrein lukt wel..

..'en jochies geeft mij nou moar gelijk

woar je ook komp of goat of kijk

d'r ie er geeljn eeljn zo ingemeeljn

zo slech aas Rijk'

Actueel is ons programma met pauzethema: De Euro eruit of Mauro eruit.

Huppelend met de polonaise naar de foyer zie ik een stelletje bekende koppen van Haarlemmer Olie en Malle Babbe..ze vinden ons steengoed! Haha wat leuk dat ze er zijn..Aadje tomaatje met Freddie, dat kleine pittige ding en fan Hennepen en Nel en Truusje..

In de kleedkamer maken we de tweede helft..beginnen met de Politieke Partij voor Dementerenden..dat is nieuw hier, ze lachen zich het schompes!

De tweede helft is meer politiek gericht, met meezingers..Grieken kunnen in de winter best wat extra voer gebruiken als metafoor..de financiele crisis met het Robeco lied..Jan de Manager mag niet ontbreken, altijd een verzoeknummer , een favoriet kerstlied van de kalkoen, en tot slot, na de bloemen, de hordenloper als toegift, voor m'n pa.

Ben en Thee zitten er ook. Mijn vader's droge commentaar na de wedstrijd: 'je hebt je plicht gedaan.'

...Meer hoef ik ook niet te verwachten aan enthousiasme.
En we brengen Adriaan naar de trein in Sloterdijk, want ze rijden weer eens niet, die treinen tussen Haarlem en Sloterdijk. Dat zet ook misschien nog wat zoden aan de Dijk..! want nu gaat Adriaan voor ons lobbyen..

 

Terugkeer naar Zeeland..

Zeeland, weekend eind oktober 2011,

“Hart van mijn land, ik ben weer terug..”

Thuiskomen.

 Dat is het gevoel als je Theater de Wegwijzer van Trudie en Arnout binnen stapt.

Hoe wonderlijk kan dat zijn, zo ver van Haarlem.

Dat is onlosmakelijk verbonden met de goede smaak en het smakelijke eten dat je daar wordt opgedist. Zelf gebouwd theater met hemels plafond waar je in opstijgt als je niet uitkijkt.

Kunstwerken en sobere schilderijen van theaterdieren maar dan mensen. Een compleet verbouwde kleedkamer, annex woonkamer met gezellige bank, tafel met Perzisch tapijtje en Anne Frank kast..daarachter bevindt zich het logeergedeelte.

Je voelt je er meteen thuis.

Buiten is het ook al zo mooi, verre gezichten op molen en dijkjes..

En terwijl wij de soundcheck doen met Arnout die van wanten weet, heeft Trudie in een poep en een scheet een overheerlijke ovenschotel op tafel getoverd met voor Joop een speciale stoomspecialiteit .

Zo ontspannen beginnen wij aan ons eerste openbare avondvullende programma van het seizoen 2011-2012 dus, lekker knus.

Het is uitverkocht en tijdens het eten gaat de telefoon  regelmatig..of er nog kaarten zijn.

Wat lekker om te horen : sorry mevrouw, dat zit tot de nok toe vol!

Ik heb een nieuwe outfit aangeschaft bij H&M. Ga ik even aantrekken achter de Anne Frank kast..

Ik zou hier best wel een tijdje willen onderduiken..

De ordinaire doch goedkope kloffie  bestaat uit..een mooie zwarte broek met verstelbare knoopjes in de taille ..kan geen kwaad in verband met wispelturige heupen, soms heb ik het erop en soms niet, op die heupen..bijpassend gilet dat ook verstelbare maten heeft, bloesje met open knopen of dicht, al naar gelang het gezicht in het decolleté hoezee en een soepel vallend jasje met gebloemde voering voor de vrolijke noot. Kan ik me geen buil aan vallen. Hier ga ik het wel een seizoen mee doen…’kleed mooi af!’ zei m’n moeder, er zal wel veel zweet in lopen maar dan heb je ook wat.

Joop buigt zich over het programma dat vooral nieuw moet zijn voor een vast publiek.

We gaan op en proberen al onze nieuwe nummers uit..romantiek en politiek, filosofisch en dat is logisch. Actualiteiten zijn bij uitstek geschikt voor ons pauzethema, dat in dit geval over Mauro gaat. De arme jongen die terug moet naar Angola. Ik zeg: ik wil die jongens van mij wel alle DRIE ruilen tegen Mauro, drie voor de prijs van een.

In de tweede helft spelen we de Zeeuwse serie met het mooie gedicht van Hans Warren..

“Hart van mijn land, ik ben weer terug

In het waaien van uw volle zomer..

Lig lui en languit op mijn rug

Weer thuis, en nog dezelfde dromer…”

Heerlijk om hier te zingen, net als het speelse, erotische ‘Margarinehoertje’ en de “Zak van Zuid- Beveland’ over Balken die daarmee ten ende is gekomen.

 Verder in de politieke serie: Rutte die geen vrouwen kan vinden en Jolande Sap met haar stekkerdoos. En de nieuwste hit: doe eens normaal man!...

illustrator: Eric J. Coolen

Er zitten twee behoorlijk kleine kinderen vooraan..! dat je denkt: wie neemt in Godsnaam twee van die hummeltjes mee naar een avondconcert van ons? Dan zing ik liever het stekelvarkentje..van Annie M.G.

Na de pauze doen we een nieuw verhaal van de PPD, Politieke Partij Dementerenden met als uitsmijter de ‘Drion’, een waarachtige vondst, de pil van Visser maar dan geen pil, waarmee hij zeggen wil: dat bepaal ik zelf wel hoe en wanneer mijn leven mooi is geweest.

In het verhaal van de (aanstaande) demente die dat niet wil is zo’n ‘pil’ een uitkomst. Scheelt weer een overspannen treinconducteur.

Het bepalen van het levenseinde moet toch behouden zijn aan degen die daar aan lijdt..

Al dan niet uitzichtloos..

Het is niet niks om dit beladen onderwerp aan te snijden in ons verhaal maar ik denk dat de vorm goed is, relativerend… doch hout snijdt.

Tot nadenken stemt, de discussie voert, iets toevoegt ..met een traan en een lach..."Das man trotszdem lacht.."

En we eindigen vrolijk..haha..omdat Joop dat zo graag wil..met die Monniken.."Van mij hoeft dat niet..die ouwe troep..."

Terneuzen, Porgy en Bess

Na een eindeloze tunnel van 7 km!.... 4 euro 90 tol, steken wij de Schelde onderdoor richting Terneuzen. Wat is het toch mooi..Zeeland. De dammen, het massale water, Middelburg met z’n Spaanse invloeden.. Het stadhuis is gewoon een miniatuur Sagrada familia..

We lopen een rondje…

Joop is hier als kind veel geweest. Zijn Zeeuwse achtergrond begint te stollen. Je herkent de Zeeuwen ook in dat donkere uiterlijk..dat temperamentvolle Spaanse..

Dit vind ik ook een mooi beeld..

We lopen naar de Abdij en raken verzeild in het Zeeuws museum. Joop wordt herkend door de baliemedewerker:” En daar hebben wij enen Bekenden Nederlander in ons museum..Joop Visser..is het nie?’

Grappig..hij weet dat wij hebben opgetreden in de Wegwijzer en onderweg zijn naar Terneuzen. “Zeker geen tijd om een beetje rond te neuzen ..?”

Na die vreselijk claustrofobische tunnel van 7 km onder water belanden wij in Porgy en Bess .Dit gerenommeerde jazzpodium heeft het helemaal. Het Bimmhuis van de lage landen…De gemoedelijke strak en vast Belgische sfeer, gastvrijheid en dienstbaarheid.. Het is lekker los. Onvoorstelbaar dat het voortbestaan ervan bedreigd wordt door financiele perikelen..zo'n podium is echt uniek..bezield tot en met, vrijwillig bestierd door een groep enthousiaste en doortastende types..

Toots Tielemans heeft hier ook zijn sporen verdiend , is van diezelfde trap afgelazerd met dat extra treedje..en ik doe hem dan ook graag na met de mondharmonica. Gooi al m'n Jessikale jazzzz erin.

We komen lichtelijk in tijdnood want we hebben ons een uurtje verrekend. Ondanks de wintertijd …dus eigenlijk twee uur.

Moeten we ons haasten, we hebben drie kwartier om te soundchecken, programma te maken, eten en om te kleden.

Joop maakt een totaal ander programma dan gisteren, we gaan er tegen aan.
Beginnen met De Kale Kapitein, vanwege Terneuzen .We spelen heerlijk en het publiek is ook zo enthousiast..we moeten gewoon stoppen omdat ze zo lachen..Alles lukt!

In de kleedkamer is het ook goed toeven..lekkere zooi..

en verse versnaperingen..bananen, pepernoten, koeken , broodjes kaas en een 'cola voor de dorst..maar Leendert at liever een warme worst..en dan had je ..nog Adhje...en adje nam een patatje..'

met een gul gastenboek..in de serie: moedertaal...

en spiegels met sfeerlampjes..

..het zijn stillevens van alles behalve stille levens..

Ook de tweede helft in Porgy gaat als een varken en wij genieten net zo als het publiek..
We komen tot een mooi samenspel. De timing mag er ook wezen.

De reacties zijn tot blozens toe lovend...

Mensen uit Belgie zijn helemaal uit hun pannetje gegaan..ze hebben het zeer plessant gevonden en hun buren en mij getracteerd op een 'bolletje' (bier) vanwege het plezier dat ze deze middag hebben ondervonden bij het optreden van 'Het Succesvolle Duo..'



Volgend weekend: Heemstede, Casca...dat is met drie woorden spreken...

Nieuw Seizoen..

Heerlijk om weer een nieuw seizoen te beginnen met allemaal spannende optredens..
Ik ga ze weer bijhouden in mijn blog..met foto's en beelden in woorden..in de eerste plaats omdat ik het unieke belevenissen vind die ik koester en ook omdat ik gewoon wil schrijven, verhalen maken, verslag wil doen.......Het is niet mijn bedoeling om wie dan ook te kwetsen..ik wist ook niet dat u dit zou lezen..

illustratie..Eric J. Coolen..

http://youtu.be/-WVHJ5A9Mpk

Meteen geinspireerd door de actualiteit heeft Joop dit lied geschreven....Eric Coolen heeft er een prachtige illustratie van gemaakt ..heerlijk zoveel talent dat samenstroomt als een soort van tegengif , er

gaat niets boven de schone kunsten.

Zij verslaan zonder slag of stoot de eerste de beste despoot en maken van de nood een deugd.