dinsdag 28 juni 2011





GROTE EN KLEINE RAMPEN OP VAKANTIE


Deel 1

Mislukte vakanties zijn altijd een bron van grote vreugde.
Achteraf dan.
En vooral voor de thuisblijvers.
 Zij bescheuren zich bij voorbaat om die vouwwagens die voor de deur al scheuren met kinderen die zeuren en ruziënde ouders. Dat gezeul, dat gesleur, die troep die mee moet…
Waarom trappen wij daar toch massaal in met het hele helse gezin?
Rampenplanvakanties zijn onze specialiteit. Of het nu gaat om een tweewekelijkse vakantie naar Vlieland in de regen of zeulen op de eindeloze tolwegen, wij zijn van alle markten thuis.

Vlieland ... 
Gezin bestaat dan nog uit vader, toen al  moeie moeder, twee kinderen en een druktemaker in de buik, een losgeslagen puber van een vriendin, een hond, vier fietsen, een De Waard tent van de buren met alle toebehoren, een hond, schoonmoeder en schoonvader.
De te nemen hordes zijn: een auto inladen, een extra auto met hond en fietsen, een boot halen en een tent opzetten en dan twee weken bivakkeren.

Wat ging er mis.
-         bij het wegrijden thuis bleek er een touw los te zitten dat zich steevast om een wiel had gedraaid..daardoor
-         liepen we vertraging op en..
-         waren nipt bij de boot maar..
-         vader moest de auto nog parkeren en moeder was al met de kinderen, hond, puber en schoonmoeder op de boot gesprongen
-         en ja....vader miste de boot met opa..zwaai zwaai..
-         schoonmoeder begon toen al te huilen
-         moeder had het zwaar met haar drukke baby in de bijna volgroeide buik en de twee kleine stuiterballen die rondjes gingen rennen op de boot
-         alle bagage moest toen verzameld worden en op de juiste paardenwagen belanden..
-         dat was nogal wat en moeder had het zelf niet ingepakt dus die had weer eens geen idee hoe of wat
-         inmiddels was het gaan regenen en dat zou twee weken zo blijven met af en toe een droge bui
-         moeder wilde niet meteen moedeloos worden en nam de boel op sleeptouw, wandelen en zingen naar camping de Stortemelk..
-         daar staat een naar bord: VERBODEN VOOR HONDEN
-         schoonmoeder begint weer te huilen, dit keer ontroostbaar
-         moeder moet alle zeilen bijzetten
-         zet oma bij een boom met de hond, gaat op zoek naar de speeltuin voor de peuters, steekt haar bolle buik vooruit en ziet een guit met zo’n zelfde De Waard tent..de Vergrote Zilvermeeuw, voor al uw gezinsleden..
-         ehh..kunt u misschien helpen met de tent opzetten, mijn man heeft de boot gemist en mijn schoonmoeder staat te huilen bij een boom
-         weldra steken sterke welwillende De Waarders hun armen uit de mouwen en gaan bouwen heen..
-         moeder neemt een cappuccino en lacht iedereen bemoedigend toe.
-         Vader ,opa en de fietsen komen net voor de nacht de camping op en wat een mop: de tent staat en de kinderen liggen in hun pyjamaatjes schoongewassen en gevoed met patatjes in hun slaapzakjes te dromen..
-         Het enige probleem is: oma en de hond.
-         Ze kunnen niet meer terug naar het vasteland en het hele eiland is volgeboekt
-         De hond mag de camping niet op ook als ik zeg: U ziet toch wel dat dit een zeehond is..
-         Sjoerd, de man van de paardenwagen kan het leed niet langer aanzien en besluit opa, oma en hond op te nemen in zijn huis..
-         En oma poetst het fornuis, als dank.
-         De vakantie is begonnen
-         De kinderen vermaken zich in de plassen, moeder ligt plat met haar bekkeninstabiliteit en vader stoot zijn been gemeen aan een scherpe haring
-         De tent van de buren brandt af door een vergeten droog gekookt keteltje maar gelukkig staat de wind de goede kant op, de brandweer rukt uit, de camping is in rep en roer
-         Tijdens een fietstochtje in een droog en helder moment ziet moeder een ouderwets bed staan bij grof vuil en dat moet stante pede mee..nesteldrang he..daar valt niet tegen te lullen
-         Na twee weken regenachtig en koud weer besluiten vader en moeder om in te gaan pakken..
-         Alleen de tent moet nog afgebroken en dan komt er een wervelstorm aanzetten..weeralarm..
-         Vader heeft inmiddels een kloppend, zwerend onderbeen met een gevaarlijke rode streep richting lies
-         Hij wil dat moeder, kinderen, fietsen en bed vast vertrekken dan komt hij na de storm.
-         Het afscheid bij de boot is hartverscheurend, iedereen huilt nu, behalve vader die houdt zich sterk.
-         Moeder wil dat vader naar de dokter gaat en laat die tent toch vliegen..maar vader gaat terug en hangt ’s nachts aan de stokken van de geleende De Waard die als een van de weinig tenten die vreselijke nacht gespaard blijft..het is een slagveld..
-         Zijn been moet nu waarschijnlijk geamputeerd maar dat was het weert.
-         Hij gaat met hulp van diezelfde De Waarders de volgende dag op de boot
-         Gooit de bagage in de stationwagen met glazen achteruit en dat knalt eruit want er stak een kratje uit
-         En toen moest vader ook huilen, helemaal alleen met zijn zere been.
-         Toen hij thuis kwam heeft hij vier weken ernstige koortsdromen gehad en moeder beviel van een zoon, genoemd naar de burgemeester van Vlieland en opa, Wisse Toon ..
-         En als zij niet gestopt zijn met vakantievieren, gieren zij nu nog.





maandag 27 juni 2011

Collages



Met het Malle Babbe koor fijn gezongen
In de mooie kasteeltuin van Amerongen
Gaan de meisjes dus knus
terug in de schoolreisjes bus
Ella hapt nog in een spekkie
voor haar hongerige bekkie
Reisleidster Floor van het koor
neemt de kado-doos grondig door
En dan gaan we fijn
aan de witte wijn
Er gaat toch niets boven
de Bovo
En met Russel Crow als chauffeur
beleven we een goed Mal heur..

donderdag 16 juni 2011

Woensdag  15 juni 2011, Duinoordstraat 70
















In de Duinoordstraat 70 te Haarlem is vandaag de vlag uitgehangen.

De trotse driekleur wappert fier voor de nog te schilderen deur.
 Chronisch achterstallig onderhoud.
Om dat enigszins te camoufleren hangt moeder wat geraniums op.
Aanleiding voor de gehesen vlag en de lege rugzak met tijgerprint is het wel slagen van zoon Wisse Toon (17).
Zo blij als een geslaagde moeder kan zijn met een geslaagde zoon zo blij is Sjors met een boterham met smeerworst.
Dit om even aan te geven hoe blij..


















Wisse is niet uit te wissen. Wisse is geen wisse was. Wisse is niet te missen..
Wisse heeft zijn VMBO diploma.  En gaat nu aan de weg timmeren. Hij wordt timmerman. En neem maar van mij aan: hij zet zijn brede schouders eronder, hij slaat de spijker op z’n kop. En anders wel op zijn duim stok. Wisse is niet van omwegen maar van recht toe, recht aan. Wisse heeft de bouw van een bouwvakker en een zilverrug..ze noemen hem wel de Bokito van de Duinoord...die brede nek ook..



Dat is ook omdat ie altijd al overal inklom.. Als baby als een aapje om mij heen geklemd..Als kleuter boven op het dak van de school,  in een paal of hoge boom, Wisse vond het heel gewoon. Wisse was ook niet te handhaven op wat voor school dan ook.. Zelfs de Vrije School was niet vrij genoeg. Wisse zijn stelling was: school is zonde van je tijd. En vervelend ook nog...hij kon ook niet stilzitten..
Nou zo kom je dan als leerplichtige met Alle Dagen Heel Druk en nog zowat classificaties omdat je gewoon niet geschikt bent voor het schoolsysteem terecht in het speciale onderwijs.
Een paar psychiaters, diagnoses en medicijnen  verder van de hiha-hulpverlening en therapie voor de hele happy family, opname in het Triversum voor de zwaar 'gestoorde' kinderen, busje komt zo, afgewezen door een  speciale school waar je je geluk en diploma probeert te vinden , maandelijks naar de Riagg en reclassering, via bureau Halt, politie en jeugdzorg, belandt hij uiteindelijk op een gewone vmbo school en haalt na veel 5en en 6en zijn diploma met zowaar een 9 , 8en en 7ens….
Hoeveel gesprekken er niet geweest zijn om hem op de rails te houden, de juiste koers te laten varen..met betrokken mensen..
Zij zagen hoe ie was, Wis..
Hoeveel er niet op hem is ingepraat om zijn impulsen te temperen..
Met dank aan een heel belangrijke X-factor, jawel, uiteraard een vrouw, Michelle kreeg in een mum van tijd voor elkaar wat ons in geen jaren zou lukken....die meid..
Wisse zag het licht! En ging toch iets minder lichtzinnig door met school.
Hoeveel hij niet heeft moeten incasseren aan onbegrip en onrecht.
Zijn reputatie als praatjesmaker en gangmaker werkte niet in zijn voordeel.
Een soort kruising tussen Hansie Teeuwen en Bert Visscher en ok, de grote bek van Theo van Gogh.
Hoe weinig energie er is gegaan in daadwerkelijke studie..
..omdat er zoveel energie ging zitten in zijn gedrag en aanpak daarvan.
Hoe weinig hij in een boek heeft gekeken!
Hoe slim hij dus is..
Wis!!!
En Waarachtig!
Hij heeft zijn diploma op zak..


















Wij zijn trots en blij met onze sterke zoon, Wisse Toon.

En vanwege een grote mate van corruptie en eigen-kind-eerst heeft trotse vader Henk zijn zoon maar meteen pontificaal in de Volkskrant gezet..ook omdat hij nou net toevallig een foto nodig had van een geslaagd kind..

foto, Joost van den Broek...zie http://www.volkskrant.nl/vk-online/VK/20110616___/VKN01_002/#original 


maandag 13 juni 2011

Het verhaal van de drie tuinkabouters waarvan er een noodlottig aan zijn eind is gekomen op een lullige Pinkeltjesdag.

Pinksteren, 2011, Haarlem Noord.

Het verhaal van de drie tuinkabouters.

Er waren eens drie tuinkabouters.
Die lagen bij de Dekamarkt te koop op een grote hoop.
Drie voor vijf euri.
Een met een bloem, een met een gieter en nog een kleine sodemieter.
“Die zijn voor mij!”, riep Jessica blij.
En ze zette de drie musketiers op een rij in haar verse, groene wei.





















Na een onrustige nacht vol angstige dromen stond Jessica met een vreemd gevoel in haar buik op. Een helikopter had de hele nacht boven Haarlem Noord gecirkeld… zouden ze haar zoons komen halen of..
was dit een oefening geweest voor Lybie?

Klik: http://youtu.be/3J5DQhgVJzA


Ze nam een klein kopje koffie en wilde haar drie nieuwe vriendjes gedag gaan zeggen..
Maar wat een schrok…een gewelddadige actie had hier plaatsgevonden..Gruwelijk..daar lag een lijk!
Een kaalslag..
Een kopstoot..
Een kaboutertje..bruut onthoofd..


















De vermoedelijke dader liep nietsvermoedend om het lijkje heen.
De kat van de buren..
Jaloezie bracht haar tot deze lafhartige daad..
Kijk maar, haar ogen glimmen groen van haat.

Niks meer aan te doen..

Valt niet te lijmen.

In een kistje met een bloem.
























Het is tweede Pinksterdag, de dag van de Heilige Geest..
Jessica zingt bij het graf een gevoelig lied… Kommt Seelen dieser Tag..van Bach

en voor de ongelovigen want die moet je niet vergeten..
http://youtu.be/iIR-irgdNRU

Dat krijg je als je je verveelt.

De begrafenis heeft in besloten kring plaatsgevonden, en wij ,de nabestaanden , likken onze wonden..

Harry graaft nog een kuiltje..


















Het wordt steeds drukker ook..
De hele buurt rukt uit.


















Sjors houdt de wake.

Maar het kan ook teveel worden.
Dat je het niet meer trekt.
En laten we wel wezen..
Drie is ook teveel.

Nu zijn er nog maar twee kabouters.
De een met de gieter, de ander een echte sodemieter.
En als zij niet gestopt zijn met pinksterren dan pinkelen zij nu nog.

En ze leefden nog lang en heeeeeel gelukkig.......