zondag 30 januari 2011

TEGENPOLEN


Je zou zeggen: Begin er niet aan, je tegenpool.
Zij Noord, hij Zuid
Zij koud, hij warm

Erg koud, een graad of min 40 met of zonder wind.
Boven land of zee, wisselvallig, met zonnestralen en veel ijs.

Ze schijnen elkaar aan te trekken. Dat ligt aan de gevoelstemperatuur.
Juist de tegenpolen. In het begin trekken tegenpolen elkaar aan terwijl ze zich later juist vaak van elkaar afstoten, dat het nieuwe eraf is, dan irriteert zij zich juist aan hem om die verschillen. Dan zoekt soort juist soort, bijvoorbeeld een nieuwslezeres die een nieuwslezer scoort.
Maar een tegenpool schijnt ..aanvankelijk…aantrekkingskracht te hebben, dat is magnetisch en energetisch. Het betere veldwerk.
Dat komt voort uit nieuwsgierigheid.
En dat is  ‘zij van het nieuws’ zeker.
En zo kruisen ze elkaar’s polen.
Noord en Zuid.
De sfeer is best broeerig. Broeikaseffect he, daar doe je weinig aan. Maar deze polen willen toch een bijdrage leveren, een druppel op een gloeiende plaat.
Het goede doel is:
Biogaskoken in India.
Dat is tegen het opwarmen van de aarde.
En voor de Polen.
Ja niet de Polen die hier komen klussen maar de Polen van de kappen.
Ja niet het kappen van de bossen maar van de poolhonden.
Die heb je in het Noorden en ijsberen.
En in het zuiden heb je de parmantige pinquins.
Dat vertelt de speciale gast van vandaag: Erwin Kroll, voor de lol, de weerman, die je ook niet elke dag ziet he..
Erwin is behoorlijk in de weer. Hij ijsbeert.
Je zou kunnen zeggen, ADHD, Alle Dagen Hoge Druk.
Erwin kan niet stil staan.
Erwin beweegt CONSTANT.

Erwin is niet voor een gat te vangen, ook niet voor een pool.
Hij eet van twee walletjes. Straks moet ie weer naar het 6 uur journaal voor het weer. Voor zo'n dooie camera.
Erwin is blij dat hij nu eens oog in oog staat met zijn kijkbuiskinderen.
Erwin heeft nu eindelijk eens contact met zijn publiek ..en hij is een enthousiast verteller..Daarbij loopt ie druk heen en weer, maar ja, ze zeiden vroeger natuurlijk altijd tegen hem:
"Krijg het heen en weer!" dat is hem niet in z'n kouwe kleren gaan zitten.. maar dat heeft hem ook geen windeieren gelegd hoor.
Een volle zaal genodigden hangt aan zijn lippen voor de presentatie van het omkeerboek: “Tegenpolen”, bekokstoofd door de fotografen Raymond Rutting en Sacha de Boer , die charmante nieuwslezeres. Sympathieke en sociaal bewogen mensen. Raymond heeft een lintje, een hoge, want hij heeft Trix met haar hond ook gefotografeerd en dat is niet niks. Dat is hoger dan Pieter Broertjes aan wie ze een broertje dood heeft vanwege dat hele Bernhard verhaal. Dit even terzijde.
Ze hadden geen betere locatie voor de presentatie kunnen vinden: De Zonnestraal, klopt ook helemaal bij hun positieve Poolverhaal inclusief Erwin, de Heer van het Weer. Hij weet het als geen ander te brengen: het slechte nieuws verzacht hij gelijk de zon een zware depressie doorbreekt.
Ja dat kan hij allemaal, Erwin. Magistraal.
Daarvoor zijn wij hier ook op de juiste plek op het juiste moment, ver van de bewoonde wereld, tussen de Loosdrechtse bossen en plassen met mooie wolkenluchten.
Het is een voormalig sanatorium voor TBC klanten die baat zouden hebben bij veel licht in een bosrijke omgeving…en dan zo dicht bij het KNMI en het NOS journaal..dan kan er ook helemaal niks meer mis gaan.
Als het een beetje mee zit kunnen we nog een tochtje schaatsen hier bij Kortenhoef op de plassen..daar moet Erwin dan maar voor zorgen en dan denken we de pinguïns er wel bij.








vrijdag 21 januari 2011


16 januari 2011, Den Bosch, Koningstheater


LEKKER HOSSE IN BOSSCHE


Na dolle in Zwolle wordt het nu dus hosse in Bossche.

Hebben ze in Zwolle zure Zwolse balletjes, in Den Bosch gaan ze prat op zoete Bossche bollen, niet plat dus en zonder dollen.
Dat je het niet door elkaar gaat halen dat ze in Zwolle bollen hebben in plaats van ballen en dat ze in Den Bosch geen balle zouden hebben met Verhalle.
Het Koningstheater ligt aan de parmantige parade van den Bosch met uitzicht op de magistrale Sint Jan die eindelijk uit de steigers is. We parkeren de Kia Ce ed en maken even een rondje in en om
de kathedraal.  Het glas in lood draagt z’n loden last vervuld van Goddelijk licht..." door-mijn-schuld-door-mijn-schuld-door mijn grote schuld" - en schetst het valse beeld van de heilige, zeg maar geilige geest.
De vermoorde onschuld, klein gekregen en gehouden door oude, onbeholpen mannen met jurken aan, in hun kruis getast, op hun pik betrapt, wapperend met weiwater en swaffelden met wierroekstaven...in de vader en de zoon.

De biecht waar menig smiecht voor is gezwicht.. De valse verscheidenheid van het goede in habijt achter z’n gordijntje z’n onderdanige slachtoffer beglurend. “Eigenlijk maghetnie”
De verhalen doen de ronde over de grote zonde.
Het hele erge.
Het misbruik van de macht.
Toch is het verdomd indrukwekkend, het bouwsel van de Heer en de hemelse gewelven doen je bedelven onder het gevoel van almacht. Je ervaart de nietigheid van de mens en dat is ook
precies de bedoeling. Het zal houvast geven voor sommigen, een leidraad zijn voor het leven, ze zullen er troost vinden en vergeving en in het slechtste geval hel en verdoemenis.
We branden een kaarsje omdat we bijgelovig zijn.
En omdat we toch hier zijn.



Het Koningstheater is een sfeervolle ambiance voor de kleinkunst. Frank Verhalle runt naast het theater ook de kleinkunstopleiding die al vele talenten heeft opgeleid.
Joop wisselt graag even met hem uit over de stand van zaken. En dan hebben we het over de recensenten die hun centen moeten verdienen met het afbreken van talenten..
Katinka Polderman werd ook weer eens genadeloos afgebrand door PvdH van de Volkskrant.
Hans Liberg, niet de kleinste in het ‘vak’ kon ook geen lovende woorden verdienen bij HvG van de NRC.
Je zou haast bang worden van de heren die het monopolie beheren met hun verslag des oordeels…
En waar het goed voor is? Waarom beschrijven ze gewoon niet wat ze zien, horen, hoe het publiek reageert… Wie mee wil werken aan begrip en vertrouwen zal zijn eigen VOOROORDELEN onder ogen moeten zien en zijn handelen te toetsen op de consequenties voor medemensen en de gevolgen voor de samenleving als geheel’ zegt de Hare Majesteit.

Smaken verschillen.
Ons krijgen ze niet klein, we gaan er weer helemaal voor in Den Bosch met een ragfijn programma, afgestemd om de laatste keer dat we hier waren. Dat we met nieuwe nummers
openen en de pauze op z’n carnaval’s de foyer in Huppelen..”Huppel huppel huppel daar kom ik met m’n knuppel, is er nog een knaapje voor me vrij..”
Passen we aan de gelovigen met pij.
Ja, echt Den Bosch..enthousiaste polonaiselopers.. Hartstikke leuk.
Na de pauze is het freewheelen geblazen met veel verzoeknummers en meezingers en ze zijn zo enthousiast dat we eindigen met Mary heb geen kanarie in de polonaise de zaal uit, of aansluiten in de rij voor de cd-verkoop..en daar gaat Joop mee op de loop.
In plaats van bloemen krijgen we een heel mooi boek van Frank..over Willem Wilmink, een van onze helden! ‘Deze vuist op deze vuist”..
En het scheelt ook weer een vaas.
Het voordeel van de polonaise leiden is dat je als eerste in de foyer bent en je meteen een pilsje meepakt..
… huppel huppel huppel
tot de laatste druppel
zijn wij van de partij………..


Volgend seizoen zijn we weer van de partij..met dank aan Frank.

zaterdag 15 januari 2011

13 januari 2010, Zwolle


LEKKER DOLLE IN ZWOLLE


Ga op m’n fietsje naar Joop. Stuit ik in de Gierstaat op Ray. Ray is een donker bruine bas die ook wel meezingt op het vakantiekoor en onder de bassen nog eens een octaaf zakt en zijn befaamde laagste bas register opentrekt.
 Ik groet hem en zeg: “Ik moet door, we gaan naar Zwolle.”
Zegt Ray: “ Ik ook, ga met de trein.”
Het kwartje valt bij mij..” Ga jij soms naar Joop en Jessica?”
Dat is lachen.. Hij heeft een vriendin in Zwolle en die komen dus samen.
Zo kan het verkeren.
Joop is helemaal klaar voor de rit en wel met de nieuwe auto..
De Kia Rio heeft plaatsgemaakt voor de Kia Ce ed.
So be it.
En het is een vooruitgang.
Deze Kia maakt minder lawaai, ziet er minder suf uit, staal-blauwige kleur, is ruimer en heeft meer power.
Er is alleen iets wat ik mis, zegt Vis en dat is de leuning.
De Rio had een armleuning en dat maakt het sturen wat relaxter.
Het regent dat het giet maar gelukkig geen sneeuw of ijzel richting de Ijssel.
We gaan vroeg voor de files uit en zijn om half 5 al ter plekke..maar het is ook van de gekke want als we een uurtje later waren gegaan hadden we dus in een dikke file gestaan.
Odeon heeft vier zalen. Vroeger, in de gloriedagen stond Joop nog in de prachtige bonbonnière zaal van de schouwburg. In 2006 hebben wij daar samen opgetreden, in de tijd dat Hein Spanjaard nog directeur was…
De leiding ontbreekt volledig.
De techneuten van de avond zijn uitstekend.. Super dienstbaar en hulpvaardig.
De vloer van de foyer staat in de was. Speciaal voor ons he..
De artiestenfoyer is gezellig en voorzien van alle gemakken, inclusief magnetron en kaarslicht.















De kleedkamer wordt opgestookt, want de thermostaat is niet op onze vroege komst ingesteld.

Management.
Het is droog en we doen even een ommetje door Zwolle.
We zien de Peperbus. De bomen zijn nog verlicht.


Mooie stad. Het oude centrum is rond de grote kerk gebouwd.  Joop wil bij een brillenwinkel naar binnen om te vragen of ze ook een WC bril hebben… En als ze dan zeggen nee dat hij dan vraagt: als ik nou wil lezen op de wc.
Daar is een winkel waar ze Zwolse balletjes verkopen en Joop zegt dat ie die altijd kreeg van
Hein Spanjaard na de voorstelling.


Lekker zo’n wandelingetje.
Terug naar de schouwburg.
We hebben zelf eten meegenomen en dat is wel zo ontspannen. Kunnen we rustig in de magnetron opwarmen en in de foyer eten.
Ondertussen brainstormen over het programma en zo is het iedere keer weer anders en nieuw.

De zaal zit fijn bijna vol in Zwol.
We gaan een mooi gemengd programma spelen, van alles wat. Mijn topografische kennis schiet weer eens tekort en ik maak een blunder want ik weet weer eens niet dat Overijssel ook bij Twente hoort. Krijg een kop als een tomaat en Joop doet er nog een scheutje bovenop want die gaat dan zeggen:” Jessica krijgt een rooie kop”, en daar wordt het niet minder van.
Het is een mooie voorstelling, veel respons, fijn publiek.
Vlak voor de pauze komt ons nieuwe lied..|Het is een carnavalskraker!

” Huppel-huppel- huppel, daar kom ik  met m’n knuppel…”

Lekker dolle in Zwolle.

We bouwen het zo op dat de mensen in Zwolle zich als ware Brabo’s gaan gedragen…Zondag gaan we naar Den Bosch en daar is het altijd een hoop gehos.. Ze lopen allemaal in een lange sliert achter mij aan de polonaise te lopen zo de pauze en de foyer in en wat is het leuk zeg..
Joop speelt maar door en ik ga de meute voor…

Fijn om in de tweede helft verzoeknummers te spelen.. Dat geeft ook altijd iets van nieuwigheid aan ons programma en frisheid en spanning of het gaat lukken.
De schemering, zo mooi verstild, de tuinstoel vol humor, de monniken, vol nostalgie en de manager vol herkenning..
‘De manager’ is vorige week nog voor een zaal van 2000 man op een of ander ministerie gedraaid door een topper die leidinggevende is met de naam : Ja ..Jan. Dit lied is echt een bekend lied aan het worden..dankzij Youtube. Kijk maar op...
Na afloop doet Joop de cd verkoop en praat ik nog wat na met Ray en z;n Zwolse vriendin..
Ze hebben genoten en Ray heeft fijn meegezongen..zijn diepe bas is goed doorgedrongen.
De geluidsman dacht: wat zingen ze inene hard..maar dat kwam dus door Ray.

En als de laatste man het licht uitdoet en ons uitgeleide doet krijgen we nog een zakje Zwolse balletjes….het is de laatste zak vol nostalgie.

Leuk om na afloop nog reacties te krijgen via de mail..


Ik heb met volle teugen genoten in Odeon in Zwolle.

Mijn verzoek om" in de schemering" te horen werd beloond tot mijn vreugde.
Met tranen in  mijn ogen heb ik het ondergaan
Het werd stiller dan stil in de zaal toen het lied begon.

Hierbij een compliment voor Jessica: Zo leuk en goed en
bovenal lakoniek enz enz te kunnen op treden en toch ook nog te kunnen blozen.
Ik vond het ontroerend menselijk.

Graag tot een volgende keer in Zwolle.
Liefst op een zondagmiddag en niet over drie jaar maar eerder.
Trijnie





woensdag 12 januari 2011

KERSTPIEK: 17 dec. Diemen, De Omval, 19 dec. Den Hoorn,Klif, 21-22 en 29 dec.2010, Noord Scharwou, Aris Bouwens, Tweede Kerstdag, Goud in Westoud

Kerstmis is wel mijn favoriet. Niet vanwege kerstmis zelf maar vanwege het kerstlied. Hou zo van kerstliedjes. Met de koren Haarlemmer Olie, overal goed voor, en vrouwenkoor Malle Babbe heb ik m'n hart al behoorlijk op kunnen halen want dat is een kwestie van 'voluit' gaan met mooie Engelse hymns, 'Deck the Hall' en dat soort Harkerige lol, Rudolph, Stille nacht in alle talen, Franse volksliedjes en  Maria-melodietjes in hogere sferen in kwartet, octet of soli en eindigend met een warm handen schuddend 'We wish you a merry Christmas' onder leiding van onze topdirigente Leny van Schaik.Ben blij dat ik bij haar zing. Dromen van een witte kerst mag van mij ook best zolang we maar niet de weg ophoeven.  De tijd van de arreslee met jingelende bellen hebben we gehad, wij moeten met de Kia zonder winterbanden op pad. Maar zingen over al die mooie dingen brengt mij toch in hemelse sferen..O come all Ye Faithful...Away in a manger..Let it snow..ja daar heb je die eeuwige sneeuw weer. Daar mag van mij Kerst ophouden, gewoon heerlijk zingen en verder geen gedoe met boodschappen en voorbeeldige gezinnen.
Sjors geeft het goede voorbeeld.
Hij heeft na het kindje Jezus (vorig jaar) nu ook de ezels oren opgevreten.
Het schaapje is vorige week al geveld.
De stal is nu defenitief opgedoekt.
Naar het hiernamaals verwezen.

DIEMEN...

-Sprookjesachtige witte kerstpiek als slotoffensief van 2010. Sneeuw is op zich best mooi maar geef mij maar fikse dooi. Hemeltjelief, we glibberen over een akelige lange ijsbaan van Haarlem naar Diemen en doen daar 3 en een half uur over. DOODENG. Ik jammer dat ik ‘naar hui-huis wil’ als we helemaal klem zitten met vastgedraaide wielen op een gladde drempel in Adam West. Krijg de pest. ‘Die mensen komen toch niet zitten wij hier ons leven te wa-ha-gen! Welke gek gaat er nu naar het the-ja-hater!” Maar de Kale Kapitein houdt de Kia in het spoor en na een uitputtende rit op de toppen van de zenuwen, bereiken wij Diemen, off all places, nog net op tijd.. Theater De Omval kan wat mij betreft omvallen. Ik heb het al helemaal gehad...sta op het punt te gaan janken..wat een rit! Het heeft iets naars. De omgeving, het gebouw, de verhoudingen, de kleuren, allemaal net-niet. Wel attente en aardige mensen die het ook niet kunnen helpen en Engelstalige excellente geluidsman. Bovendien is het uitverkocht dankzij mooi interview in het Parool is het boordevol ondanks het sneeuwalarm.



Bye the way..Voor onze buurjongens pakt de sneeuw goed uit, ze leven zich uit in het precies namaken van een Mercedes, op maat! Staat zomaar in de straat en zorgt voor files, flitsende toeristen. Alle wandelende kersttakken en gezinnen met slee en al komen even een fotootje schieten. Ze halen het jeugdjournaal en menig dagblad.

Het is wat je noemt een stille voorstelling..dat je denkt, vinden ze het wel wat..? Dat heb je in Belgie ook.. dat heeft met 'repspect' te maken, ze zitten er bedeesd bij en geven nauwelijks respons omdat ze dat onbeleefd vinden. Joop noemt het première publiek..ze luisteren de kat uit de boom zeg maar. Ze komen los bij de laatste meezingers en blijken na afloop juist erg enthousiast..Staande ovatie, bloemen van een fervente fan..ze komen nadrukkelijk bedanken bij de cd verkoop..blijken zwaar onder de indruk.. Nouja, dat is dan tenminste gelukt.

DEN HOORN

Zondagmiddag naar Texel. Ook in de gladheid op weg , "langs de snelweg van het leven kom je slechte stukken tegen.." slechts een handjevol auto’s op de boot en op Texel veel minder sneeuwval dan bij ons. Klif is een fijn theater-restaurant waar wij al eerder zijn geweest, altijd groot feest bij Cor. Vooral als we meedoen aan het huiskamerfestival in Den Hoorn met de welluidende naam ‘Broadway’.Dat is echt iets bijzonders. Klif zit ook helemaal vol en we gaan er met veel lol tegenaan. Man van de techniek is ziek maar hij laat zich niet kennen en zorgt voor de knoppen.
De kleedkamer is volgestouwd met kostuums en make-up van het plaatselijke cabaret. Je kunt er je kont niet keren maar ik vind het oergezellig. Fijn optreden en vlug met de boot van 20.00 uur weer terug…we zingen..

‘Geef ons een groot geloof! Geef ons een groot geloof..
Dat er een tunnel of een brug komt
Van Texel naar Den Helder..

Of..
Dat er GEEN tunnel of brug komt
Van texel naar Den Helder..’

Er gaat toch niks boven een boot, behalve dan schreeuwende meeuwen.















NOORD SCHARWOU  

Helemaal in pitagoreske West Friese sfeer kom je in het knusse theatermuseum van Aris Bouwens in Noord Scharwou. Aris en zijn vrouw runnen hun café/museum/theater al heel wat jaren en het staat er ook helemaal tot z’n nok vol met ‘zooi’. Maar van duur allooi!

Aris heeft een prijs gewonnen met zijn West Friese voordrachten..Zijn poppen bewegen en het tafereeltje is een juweeltje. De gastvrijheid en gemoedelijke sfeer, ja daar kom je graag weer.
De ‘kleedkamer’ grenst aan de open keuken waar de koffie vrolijk pruttelt , rond een oude potkachel met rode kater temidden van antieke borden, emaille reclame, blikken, ot en sien , stapels boeken, platen, een echte
Wurlitzer..doe mij die maar!

En een hanglamp met een punt om je kop flink tegenaan te stoten.
Pure romantiek.
Als je naar het toilet moet ,en daar kun je je klok op gelijk zetten dat dat een keer moet, passeer je een batterij prachtige klokken zonder batterijen, bedekt met geborduurde kleedjes tegen het
stof.
Er kunnen 44 mensen in het theatertje en dan zit het nokvol. En gezellig! We zitten op een laag krukje op een piepklein podiumpje en spelen a capella. Dat is ook uniek.zonder microfoon zingen en vertellen..Joop legt het als volgt uit:
“De microfoon is de BH van de stem. Met is vaak mooier… maar zonder is echter.”
Nou, dus ik doe m’n BH maar uit.
En op de een of andere manier is de sfeer ook broeierig. Hitsig. Ik weet het niet hoor met die West Friese mensen..’ze drinken te veel en ze (v)rijen te hard’ ..
Ik hanteer de ene opvlieger na de andere en dat komt dan bovenop m’n normale okselkringen. Durf mijn
 armen nu niet meer te bewegen, ook niet bij 'Rutte-tetuttes 'deze-vuist-op-deze-vuist..' Dampend zit ik op die kruk, maar gezellig! De derde avond heb ik er echte koorts bij maar dat is dan ook echt de piek.." Je was erg goed vandaag, je moet vaker ziek zijn", is Joop's commentaar. Ik kreeg ook vleugels hoor..
Hier zit een stel tot achteraan op het biljart en opzij ook..je kunt dus niet naar de wc, wel in de bedstee.

Het leuke is bij Aris dat ie altijd in is voor een extra toegift. Krijgen we op de eerste avond een West Friese krentenmik in onze mik..de tweede avond gaan we aan de zuurkool met worst en voor de dorst, als klap op de vuurpijl krijgen we vlak voor de laatste dag van het jaar een neut mee.
Dat in ruil voor favoriet lied..
"Ik heb van alles geprobeerd.. "
Waarin altijd alles allemaal verkeerd gaat...loopt helemaal uit de hand...toplied!

En wij zijn helemaal... ‘klaar met het oude jaar..’

een laatste slok, een laatste hap..


op naar 2011 en dat gaat dus vanzelf..