Zaterdag 26 januari 2011. Kampen

GEEN GROTE RAMPEN IN KAMPEN

Fijn naar Kampen. We zijn herintreders..ehh..heroptreders. De hele maand februari gesluimerd in een sloom winterslaapje met op de achtergrond de wetenschap dat je toch weer een keer de boel op moet starten…en aan de slag..uitstelgedrag.

Ons systeem is goed: Elke keer pakken we 6 liedjes. Zo bouwen we het op, leggen het fundament onder het enorme Visser-repertoire dat wisselt per seizoen en actualiteit-prioriteit.
De tas met liedjes wordt gevuld en daar kunnen we dan uit believen en impulsen plukken.
Unplugged.

De KIA ceed staat er weer stoer bij. Achter een rood-wit bij moord en doodslag gespannen lint op de speciale laad en los plek van de fraaie, monumentale Stadsgehoorzaal in Kampen.

Wat een mooie , indrukwekkende zaal.. en dan nog zo vol ook! Dankzij het meisje van de PR, jahaha.. Jessica!

Nou, volgens Jelle, de enthousiaste programmeur, tevens bloemenmeisje, is het echt prachtig dat er vanavond zoveel mensen zitten. En we gaan er fijn tegen aan.

Eerst maar eens lekker eigen Indiaas eten opwarmen in de artiestenfoyer, met twee magnetrons , zitzakken en pim-pam-pet op tafel. Daar heb ik zin in: PIM PAM PET! Maar we hebben geen tijd, we moeten nog soundchecken , uitstekend geluid! en een programma maken.
Dat doen we aan de hand van het optreden in 2008. Joop houdt het allemaal fijn bij, met krulletjes achter de nummers die we hebben gedaan, gelijk een echte schoolmeester.
Het werkt.
Even Mary van de Kanarie bellen, ze is vandaag 70 geworden.. ze hoort de telefoon niet..heeft een huis vol herrie..we zingen even lang-zal-ze-leven-in op haar antwoordapparaat..de gong gaat..5 minuten..en dan gaan we op!

“Denkend aan Holland..zie ik brede rivieren..’ Mooi om met een gezongen gedicht te beginnen. Net als de Taptoe, die altijd veel indruk maakt. Schakelen naar de filosofische serie, zoals wij die noemen met het lied: ‘Langs de snelweg van het leven kom je slechte stukken tegen..’ Hilarisch en herkenbaar, de eerste lachers melden zich..het ijs is gebroken.
‘It is always a nice day to kill dictators ‘, uit de buitenlandse serie is helemaal actueel.
En zo volgen ze ons met een politiek- en maatschappelijk geëngageerde programma, gezien de komende verkiezingen van 2 maart. We doen een steekproefje als waren wij Maurice de Hondjes en peilen de stemming van ons gemêleerd publiek. Uit alle hoeken gaan stemmen op. Alle partijen zijn vertegenwoordigd en dienen zich naar hun politieke voorkeur dan wel links als slinks op te stellen in de foyer. De meest rechtse in het meest conservatieve deel met degelijke fauteuils vlak bij de bar en de meer progressieve mogen zich prominent uitstallen op de LOUNGE bedden in het moderne deel van de foyer. Laat maar waaien… Dat soort.
Wij willen graag tot een consensus komen met de mensen en daartoe sporen wij ze aan om simultaan op te staan en de handen op de schouders van de voorganger te leggen en zich voort te bewegen met een ordinaire huppel op het lied: Huppel huppel huppel, daar kom ik met m’n knuppel.

 Ze hoeven er niet bij te zwaffelen.
Ik zal de horde moeten aanvoeren en verdomd: het is nog niet zo goed geweest! Wat een feest.
Ik neem de eerste rij mee, langs de zijpaden, achter de laatste rij langs, weer naar voren en zo..de foyer in..
Pauze.
“Na de Pauze wordt het niet beter”, kondigt Joop aan.
We beginnen met onze zendtijd voor Politieke Partijen waarin wij de PPD vertegenwoordigen.
Onze PPD , Politieke Partij Dementerenden doet het goed, er is een grote opkomst van de grijze massa, en dan vooral van de grijze cellen die het af laten weten..Maar de PPD VERGEET U NIET!
De PPD is nog behoorlijk bij de tijd.
Wat een enthousiasme.. doelgroep he.
We gaan verder met onze romantische serie , lenteliederen uitgebreid met een kersvers lied: “Geen vrouw windt mij meer op..”
Ik heb het niet meer.
Joop heeft het net nog even in de kleedkamer aangepast en dat gaan we vandaag dus zingen.
En het is echt heeeeel leuk.
Ik heb moeite met de dissonanten maar dat is ff wennen en het is echt een heel grappig, doch lief, intens liefdesduet geworden zoals alleen wij dat samen kunnen zingen.
Het wordt goed ontvangen..en de vlammen slaan mij uit. Ja, ik heb van die momenten dat het me aanvliegt..eehh opvliegt..vlieg op! Wie heeft de onbewaakte overgang überhaupt uitgevonden?
Verzoeknummers..altijd een mooi moment..want daar komen ze ook voor.. De liedjes uit vervlogen tijden zijn niet te vermijden. Jaap Fischer in eigen persoon komt nog langs als een oerfan een oer boekje meebrengt met versjes van JF en vers laat voorzien van een paar aardige woorden van de maestro. Joop signeert Jaap en zo zal het altijd zijn. Hij is niet wie ie is zonder wie is was en nu zo in z’n sas met onze dualiteit.. ik voel me zeer vereerd…al 7 seizoenen lang. Enerverend , vibrerend en inspirerend..ja laat het nog maar even duren.

Het gastenboek staat klaar bij de kleedkamer, we schrijven er iets aardigs in op.
Het was ook top.
De medewerkers van de Stadsgehoorzaal hebben het helemaal. Jelle de programmeur praat nog even met ons na en heeft zo genoten ..” Daar doe ik dit dus voor!” Erg veel enthousiaste reacties variërend van :” Hoe oud bent u nu?” tot “Wat een kwaliteit, mooie stem, actueel, fris, grappig en bedankt voor de mooie voorstelling, wat heb ik gelachen en ik lach nooit tot wanneer komen jullie weer? “ Succesvol lol..
Meteen geboekt voor 2013.
Zo gaat dat.Mooie bloemen mee en intens tevree..vol adrenaline.

Alleen moet je dan om twaalf uur nog terug naar Haarlem en bedenken ze bij Diemen dat het wel een mooi moment is om de weg van drie naar een lullig baantje over te laten gaan en dan sta je zo laat in de nacht gewoon te wachten in een file..

“Had je maar een vak moeten leren.”