Echte de Graaf -en Biljarten.

Als meisje mocht ik dan met m’n vader mee. Naar de stille zalen vol bejaarden. Naar het Antwerpse cafe van Ceulemans waar ik dan ook mocht biljarten. Jammer ik had het vast ver geschopt als ik er in was doorgegaan. De tribunes met serieus publiek dat af en toe knipt met de vingers als er een mooi punt is gemaakt. De biljarts die zorgvuldig worden geborsteld, de ballen gepoetst, de keus gewreven, het krijt gedraaid. De man met zijn fluisterstem die vol passie en met kennis van zaken over het spel met de knikkers..ehh..nee, de sport met de ballen vertelt op de tv, dat is mijn vader. Daar ben ik natuurlijk heel trots op. Eigenlijk loop ik gewoon naast mijn schoenen vanwege m’n ‘beroemde’ vader.

Mateloze bewondering heb ik voor hem. Hij weet namelijk precies wat die speler gaat doen. Hoe hij die bal gaat trekken, stoten, pikeren of masseren. Welke band eerst en welke daarna, welke kant op, over wit of over rood, dik of dun, met of zonder  tegeneffect en in welk tempo..wat hou je over..hou je je ballen een beetje bij elkaar ? Van die dingen ja.

En de spanning hanteren, de concentratie vast weten houden, de klok in de smiezen houden.

Er komt veel bij kijken biljarten. Dat je denkt: zoveel. Ja zoveel. En het luistert zo nauw..want elke millimeter telt.

Het mooiste is toch iemand bezig te zien met zijn grootste passie…

Biljarten is die van mijn vader en van zijn broer, Jan. 

"Jan is nog bezetener van het spelletje dan ik ben.."

Ben  heeft zijn oudste kleinzoon Jelle onder zijn hoede genomen. Ze spelen samen in een driebanden-team en snelle Jelle gaat z’n opa eerdaags Vet inhalen.

“ Jelle heeft talent. Hij heeft een goede afstoot en dat heb je of dat heb je niet”, mompelt Ben.

Als Jelle 20 wordt heeft opa een verrassing. Dick Jaspers komt langs en wil wel even een les geven in opa’s biljarthok. Ben heeft z’n eigen biljarthok. Achter in de tuin, een groot tuinhuis met daarin een goed biljart, een bar, een bankstel en een koelkast. Keus en klok, krijt en een dozijn dozen met ballen, verwarming onder en lampen boven het biljart. Hier wordt getraind en gerookt.

Staat daar zomaar de wereldkampioen biljarten in een fris overhemd mijn zoon te coachen.

De circel is rond.

Ome Jan is een enorme biljartfan. De familie de Graaf heeft het eigenlijk uitgevonden. Ome Jan is de oudste broer van Ben en techneut. Hij maakt de klokken en scoreborden in orde. Hij heeft op zijn eigen zolder ook een biljart maar kan er maar voor de helft bij want…te weinig afstootruimte. Uren brengt ie door op zolder, verslaafd aan het spel..trainen, trainen,trainen. Je moet uren maken he...

Af en toe leidt het tot gebrom van tante Ton, maarja, zo’n passie, daar doe je niks aan.

Afgelopen dinsdagavond 12 oktober ga ik met Dick Jaspers mee naar een Haarlems café. Hij gaat spelen in de Haarlemse sociëteit aan de Zijlweg en dat is een belevenis. Hij geeft er een demonstratie van zijn kunsten. En vertelt erover. De sociëteit is niet van deze tijd. De sfeer is er een van weleer..

Er bestaat zelfs nog een ballotagecommissie die al dan niet permissie geeft voor een lidmaatschap.

Er zitten veel oudere heren die het nooit zullen leren. Ze proeven wijn en schaken zich een slag in de rondte en daarnaast wordt gebiljart. Wat een mooie zaal, stijlvol en ouderwets.Geen jongere

 te bekennen. Het is een uitstervend ras, de biljarter. Jelle is ook een eenling.

Jaspers is een gedreven verteller en gaat in op alle vragen. Laat zien hoe hij het aanpakt en wat er in z’n hoofd omgaat . Hij drentelt enthousiast van de ene hoek naar de andere..en maakt de moeilijkste ballen.. Alleen heeft ie een Brabants accent wat maar niet went.

Ik bel m’n vader op om dit te vertellen. Dat ie moet komen met Jelle!

“Hij is er niet”, zegt mam. Ze klinkt raar..

“Gaat het wel mam?”

” Nee… papa is bij tante Dien...ome Jan is dood..”

Wat een klap…ach..

Ome Jan..hij was zo’n lieve man.

Een paar weken geleden is ie nog een eind gereden om ergens een biljartklok op te hangen.

En nu ligt ie opgebaard op zolder.

 Naast z’n biljart.

Maandag gaat ie de grond in.

Z’n keu gaat vast mee….

In het hiernamaals kan hij lekker dag en nacht biljarten en een kopstootje nemen.

Proost Ome Jan!