Terugkeer naar Zeeland..

Zeeland, weekend eind oktober 2011,

“Hart van mijn land, ik ben weer terug..”

Thuiskomen.

 Dat is het gevoel als je Theater de Wegwijzer van Trudie en Arnout binnen stapt.

Hoe wonderlijk kan dat zijn, zo ver van Haarlem.

Dat is onlosmakelijk verbonden met de goede smaak en het smakelijke eten dat je daar wordt opgedist. Zelf gebouwd theater met hemels plafond waar je in opstijgt als je niet uitkijkt.

Kunstwerken en sobere schilderijen van theaterdieren maar dan mensen. Een compleet verbouwde kleedkamer, annex woonkamer met gezellige bank, tafel met Perzisch tapijtje en Anne Frank kast..daarachter bevindt zich het logeergedeelte.

Je voelt je er meteen thuis.

Buiten is het ook al zo mooi, verre gezichten op molen en dijkjes..

En terwijl wij de soundcheck doen met Arnout die van wanten weet, heeft Trudie in een poep en een scheet een overheerlijke ovenschotel op tafel getoverd met voor Joop een speciale stoomspecialiteit .

Zo ontspannen beginnen wij aan ons eerste openbare avondvullende programma van het seizoen 2011-2012 dus, lekker knus.

Het is uitverkocht en tijdens het eten gaat de telefoon  regelmatig..of er nog kaarten zijn.

Wat lekker om te horen : sorry mevrouw, dat zit tot de nok toe vol!

Ik heb een nieuwe outfit aangeschaft bij H&M. Ga ik even aantrekken achter de Anne Frank kast..

Ik zou hier best wel een tijdje willen onderduiken..

De ordinaire doch goedkope kloffie  bestaat uit..een mooie zwarte broek met verstelbare knoopjes in de taille ..kan geen kwaad in verband met wispelturige heupen, soms heb ik het erop en soms niet, op die heupen..bijpassend gilet dat ook verstelbare maten heeft, bloesje met open knopen of dicht, al naar gelang het gezicht in het decolleté hoezee en een soepel vallend jasje met gebloemde voering voor de vrolijke noot. Kan ik me geen buil aan vallen. Hier ga ik het wel een seizoen mee doen…’kleed mooi af!’ zei m’n moeder, er zal wel veel zweet in lopen maar dan heb je ook wat.

Joop buigt zich over het programma dat vooral nieuw moet zijn voor een vast publiek.

We gaan op en proberen al onze nieuwe nummers uit..romantiek en politiek, filosofisch en dat is logisch. Actualiteiten zijn bij uitstek geschikt voor ons pauzethema, dat in dit geval over Mauro gaat. De arme jongen die terug moet naar Angola. Ik zeg: ik wil die jongens van mij wel alle DRIE ruilen tegen Mauro, drie voor de prijs van een.

In de tweede helft spelen we de Zeeuwse serie met het mooie gedicht van Hans Warren..

“Hart van mijn land, ik ben weer terug

In het waaien van uw volle zomer..

Lig lui en languit op mijn rug

Weer thuis, en nog dezelfde dromer…”

Heerlijk om hier te zingen, net als het speelse, erotische ‘Margarinehoertje’ en de “Zak van Zuid- Beveland’ over Balken die daarmee ten ende is gekomen.

 Verder in de politieke serie: Rutte die geen vrouwen kan vinden en Jolande Sap met haar stekkerdoos. En de nieuwste hit: doe eens normaal man!...

illustrator: Eric J. Coolen

Er zitten twee behoorlijk kleine kinderen vooraan..! dat je denkt: wie neemt in Godsnaam twee van die hummeltjes mee naar een avondconcert van ons? Dan zing ik liever het stekelvarkentje..van Annie M.G.

Na de pauze doen we een nieuw verhaal van de PPD, Politieke Partij Dementerenden met als uitsmijter de ‘Drion’, een waarachtige vondst, de pil van Visser maar dan geen pil, waarmee hij zeggen wil: dat bepaal ik zelf wel hoe en wanneer mijn leven mooi is geweest.

In het verhaal van de (aanstaande) demente die dat niet wil is zo’n ‘pil’ een uitkomst. Scheelt weer een overspannen treinconducteur.

Het bepalen van het levenseinde moet toch behouden zijn aan degen die daar aan lijdt..

Al dan niet uitzichtloos..

Het is niet niks om dit beladen onderwerp aan te snijden in ons verhaal maar ik denk dat de vorm goed is, relativerend… doch hout snijdt.

Tot nadenken stemt, de discussie voert, iets toevoegt ..met een traan en een lach..."Das man trotszdem lacht.."

En we eindigen vrolijk..haha..omdat Joop dat zo graag wil..met die Monniken.."Van mij hoeft dat niet..die ouwe troep..."

Terneuzen, Porgy en Bess

Na een eindeloze tunnel van 7 km!.... 4 euro 90 tol, steken wij de Schelde onderdoor richting Terneuzen. Wat is het toch mooi..Zeeland. De dammen, het massale water, Middelburg met z’n Spaanse invloeden.. Het stadhuis is gewoon een miniatuur Sagrada familia..

We lopen een rondje…

Joop is hier als kind veel geweest. Zijn Zeeuwse achtergrond begint te stollen. Je herkent de Zeeuwen ook in dat donkere uiterlijk..dat temperamentvolle Spaanse..

Dit vind ik ook een mooi beeld..

We lopen naar de Abdij en raken verzeild in het Zeeuws museum. Joop wordt herkend door de baliemedewerker:” En daar hebben wij enen Bekenden Nederlander in ons museum..Joop Visser..is het nie?’

Grappig..hij weet dat wij hebben opgetreden in de Wegwijzer en onderweg zijn naar Terneuzen. “Zeker geen tijd om een beetje rond te neuzen ..?”

Na die vreselijk claustrofobische tunnel van 7 km onder water belanden wij in Porgy en Bess .Dit gerenommeerde jazzpodium heeft het helemaal. Het Bimmhuis van de lage landen…De gemoedelijke strak en vast Belgische sfeer, gastvrijheid en dienstbaarheid.. Het is lekker los. Onvoorstelbaar dat het voortbestaan ervan bedreigd wordt door financiele perikelen..zo'n podium is echt uniek..bezield tot en met, vrijwillig bestierd door een groep enthousiaste en doortastende types..

Toots Tielemans heeft hier ook zijn sporen verdiend , is van diezelfde trap afgelazerd met dat extra treedje..en ik doe hem dan ook graag na met de mondharmonica. Gooi al m'n Jessikale jazzzz erin.

We komen lichtelijk in tijdnood want we hebben ons een uurtje verrekend. Ondanks de wintertijd …dus eigenlijk twee uur.

Moeten we ons haasten, we hebben drie kwartier om te soundchecken, programma te maken, eten en om te kleden.

Joop maakt een totaal ander programma dan gisteren, we gaan er tegen aan.
Beginnen met De Kale Kapitein, vanwege Terneuzen .We spelen heerlijk en het publiek is ook zo enthousiast..we moeten gewoon stoppen omdat ze zo lachen..Alles lukt!

In de kleedkamer is het ook goed toeven..lekkere zooi..

en verse versnaperingen..bananen, pepernoten, koeken , broodjes kaas en een 'cola voor de dorst..maar Leendert at liever een warme worst..en dan had je ..nog Adhje...en adje nam een patatje..'

met een gul gastenboek..in de serie: moedertaal...

en spiegels met sfeerlampjes..

..het zijn stillevens van alles behalve stille levens..

Ook de tweede helft in Porgy gaat als een varken en wij genieten net zo als het publiek..
We komen tot een mooi samenspel. De timing mag er ook wezen.

De reacties zijn tot blozens toe lovend...

Mensen uit Belgie zijn helemaal uit hun pannetje gegaan..ze hebben het zeer plessant gevonden en hun buren en mij getracteerd op een 'bolletje' (bier) vanwege het plezier dat ze deze middag hebben ondervonden bij het optreden van 'Het Succesvolle Duo..'



Volgend weekend: Heemstede, Casca...dat is met drie woorden spreken...